കിനാവ്‌

ഈറന്‍ മുടിത്തുമ്പില്‍ നീലത്തുളസിയിട്ട-
ന്നവള്‍ കണ്മുന്നില്‍ വന്നു നിന്നു.

എന്തോ പറയുവാനാശിച്ചു ഹൃത്തടം,
വാക്കുകളൊന്നുമേ വന്നതില്ല.
കണ്ണാടിക്കവിളിലെ ചെന്നിറം കണ്ടൊരെന്‍,
മിഴികളും മറ്റെങ്ങും പോയതില്ല.
വെണ്മണിപ്പല്ലുകള്‍ കാട്ടിയ ചിരിയേറ്റ്‌,
ഉച്ചത്തിലായെന്റെ സ്പന്ദനങ്ങള്‍.

ആശങ്കയാല്‍ നീറിപ്പിടയുന്നു മാനസം,
അവളാരുടെയെങ്കിലും സ്വന്തമാണോ?
അവളെ പ്രണയിക്കാന്‍ തക്കവണ്ണം, എന്റെ
ആനനം ചാരുതയൊത്തതാണോ?

ചിന്തകളങ്ങനെ ചുറ്റിനും നില്‍ക്കവേ,
കയ്യിലെ ഇലച്ചീന്തു തുറന്നു പെണ്ണ്‌.
പൂവിതള്‍ പോലെ തുടുത്തൊരു വിരലിനാല്‍,
ചന്ദനമിത്തിരി തൊട്ടെടുത്തു.
നെറ്റിമേലൊന്നവള്‍ സ്പര്‍ശിക്കുവാനായി,
തന്മുഖം ഞാനോന്നു നീട്ടീടവേ,
കണ്‍കള്‍ തുറന്നതാ, മുറ്റത്തു പൊന്‍ വെയില്‍!
അയ്യോ!! ഹാ!! നേരം പുലര്‍ന്നു പോയി.

ഇന്നും കിനാവിലെ സുന്ദരിയോടെന്റെ,
അഭിലാഷമോതുവാനായതില്ല.
കണ്‍കളടച്ചൊന്നു വീണ്ടുമുറങ്ങി ഞാന്‍,
പിന്നെയുമാ കിനാവൊന്നു കാണാന്‍...